7e wandeldag van Comillas naar Colombres

18 juli 2017 - Asturias, Spanje

Gisteravond heerlijk gegeten in een visrestaurant met mijn Portugese pelgrimsvriend. Het is soms een beetje handen en voetenwerk want ik spreek geen Portugees of Spaans en hij een klein beetje Engels, maar we komen eruit. Heerlijk geslapen en om 6.15 uur opgestaan en nog een heerlijke douche genomen, maar gelijk gebruik maken van de luxe. Broodje gegeten en dan kunnen we weer op pad. In tegenstelling tot gisteren is het nu mistig, geeft wel een mysterieuze sfeer. Het eerste stuk loopt langs inlagen die bij vloed vol lopen en bij eb leeg. Het is nu eb. Vervolgens bereik ik de zand stranden, maar ik blijf nu maar boven lopen. Na 2 uur is het tijd voor koffie en de al oude gewoonte een pain de chocolat. De spaanse zijn met hagelslag bestreken. Lekker! Het is dan nog maar 1,5 km naar San Vicente de la Barquera, een oud kust plaatsje. Gaat sneller dan verwacht. Ik loop door naar Serdio waar het tijd is voor de lunch. Als ik op een bankje mijn broodje zit op te eten krijg ik gezelschap van een schattig kwispelend hondje. Hij lust ook wel een broodje, een goede bestemming van mijn oude brood. Dat gaat er wel in. Kan ik met een gerust hart mijn verse stokbroodje op eten. Nog een lekker yoghurtje en ik kan weer verder. Het pad gaat verder over een landweg en komt uit bij de doorgaande weg waar ik een stukje langs moet lopen tot aan de brug. Tijd voor een drankje, het favoriete spaanse aquarius in gezelschap van een Italiaanse dame en jongeman uit Frankrijk. Zij hebben de tijd en lopen de hele route.
De route gaat verder over de brug en vervolgens over een onverhard pad langs het spoor. Ik bereik uiteindelijk Unquera, een wat grotere plaats met een station. Weer het water oversteken op weg naar Colombres, dat op een heuvel ligt. Wel een mooi pad naar boven en de albergue is nog maar 1 km, maar het is wel een hele grote met 120 bedden en veel schreeuwende pubers. Dat verplichte pension van gisteren is me eigenlijk wel goed bevallen. In het boekje staat dat er even iets verder een leuk pension is waar ik voor 15 euro kan slapen en een kamer met douche heb. Dat lijkt me wel wat. Ze hebben nog een kamer en ik voel me de koning te rijk. Zelfs nog een balkon waar ik mijn schoenen op kan zetten. Aan de overkant kan ik gaan eten. Helemaal goed! Voor nu kunnen de beentjes omhoog. Ik ben overigens de provinciegrens overgestoken en aangeland in Asturias.

1 Reactie

  1. Ginie:
    18 juli 2017
    Je wordt een echte luxe pelgrim, maar gelijk heb je zo deden wij het ook.
    Het is genieten van al het mooie en de leuke ontmoetingen. Goed om je talen weer eens te gebruiken. Bon Camino.